Taichi, qigong en de laatste tijd ook mindfulness zijn steeds meer vertrouwde begrippen geworden in Nederland. Cursussen voor het bedrijfsleven zijn talrijk, maar ook diverse gemeenten bieden cursussen op dit gebied aan onder de noemer: beter welzijn voor de inwoner. Casca (tegenwoordig: WIJ Heemstede) blijft niet achter. Tussen de cursussen fotografie, klassieke mythologie en ‘slapen kun je leren’ staat vanaf 21 januari ook een compassietraining geprogrammeerd. Gegeven door de Heemsteedse therapeute en coach Maaike Wentholt. In haar praktijkruimte in De Glip vertelt ze over de inhoud van deze training, die in het verlengde valt van mindfulness. Compassie, mededogen, betekent bijvoorbeeld: begrip en vriendelijkheid bieden aan anderen, ook als zij “fouten” maken. Maar ook: hoe zit het eigenlijk met de compassie voor je zelf?
Maaike Wentholt: “Wij hebben nogal eens de neiging hard te oordelen over onszelf. Die zelf-veroordeling is vaak een reactie op frustratie, boosheid of een bepaalde onvervulde behoefte. Maar van dat laatste zijn veel mensen zich niet bewust”.
Dat proces ontdekken en onderzoeken is een van de doelen van de compassietraining. “Dit kunnen we doen door negatieve gevoelens van bijvoorbeeld machteloosheid of angst niet weg te duwen, zoals we meestal geneigd zijn te doen, maar ze juist proberen te leren kennen. Iets wat er niet mag zijn gaat bij tegenwerking of ontkenning veel meer aan je sjorren, prikken en steken namelijk. Maar het tegenovergestelde gebeurt als je zoiets bij wijze van spreken op schoot neemt en zegt: ‘vertel maar, ik luister naar je’”.
Compassie begint dus bij jezelf. Wentholt: “En dat blijkt veel moeilijker dan compassie opbrengen voor een ander. Als je iemand in nood ziet gaan je hart en je armen open. Maar tegen onszelf zeggen we vaak ‘kom op zeg, doorgaan’. Liefdevolle vriendelijkheid is vaak ver te zoeken. Dat proces van meer zelfinzicht is essentieel. Pas in de verbinding met jezelf komt ruimte voor verbinding met de ander”.
Wentholt: ”In de cursus van acht avonden zullen we allerlei facetten van compassie onderzoeken. Deelnemers worden uitgenodigd te ervaren wat ze ervaren in lichaam en hoofd als ze denken aan (zelf)compassie. Of ze visualiseren iemand uit hun omgeving die hulp vraagt en voelen wat er vervolgens gebeurt”.
Wat deze training oplevert? Wentholt: “Het is een training in bewustwording van onze menselijkheid en onze beperkingen en dat leidt uiteindelijk tot meer kwaliteit van leven. Waarmee ik absoluut niet wil beweren dat dit allemaal in acht bijeenkomsten tot stand komt. Nee integendeel, het is een levensstijl, we moeten het leren te gaan leven. Het is geen trucje”. Daarmee reageert ze op de recente hausse name in het bedrijfsleven waar het risico is dat men mindfulness lijkt te zien als een marketing trucje zonder het echt te integreren. Wentholt: “Iets zeggen vanuit je hoofd is niet gelijk aan het leven en het ook zijn”.
“Het is helemaal niet erg als je na de training dingen vergeet of er niet meer mee bezig bent. Maar het kan altijd zijn dat je na een jaar denkt ‘o, die training van vorig jaar, hoe zat het ook al weer’. En het daarna weer oppakt. Zonder boos te worden op jezelf, dat je ‘ook dít weer niet hebt kunnen volhouden’. Dat is het mooie, je kan niet falen”, besluit Maaike Wentholt.